In Boekarest gaan sierlijke straten en communistische bouwwerken hand-in-hand

Ooit werd Boekarest het ‘Parijs van het Oosten’ genoemd. Maar honderd jaar later is die reputatie door wereldoorlogen, wrede regeringen en natuurgeweld veranderd. Toch maakt die geschiedenis Boekarest juist een bezoek waard. Reis met ons mee naar de Roemeense hoofdstad.

Voor Europese begrippen is Boekarest niet echt oud. De stad werd voor het eerst vernoemd in 1459 en werd in 1659 hoofdstad van Vorstendom Walachije. Vanaf 1862 is het de hoofdstad van Roemenië. Toch is Boekarest vandaag de dag in alles de belangrijkste stad van dit land. Hier is de regering gevestigd, vind je het economische centrum én heb je eindeloos veel cafés, restaurants en musea tot je beschikking. 

Samensmelting van geschiedenis

Tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog begon Boekarest ook buiten de landgrenzen steeds beroemder te worden. De straten, gebouwen en gezellige cafés deden enorm aan de Franse hoofdstad denken. ‘Klein Parijs’ of ‘Parijs van het Oosten’ werd dan ook steeds vaker gebruikt om de stad aan te duiden. En nog altijd snap je die vergelijking in sommige wijken. Toch is Boekarest tegenwoordig geen dubbelganger meer, maar eerder een samensmelting van verschillende bouwstijlen, die allemaal een stukje van de hectische geschiedenis laten zien. 

De Tweede Wereldoorlog vernietigde veel van de pracht en praal van het ‘Kleine Parijs’, maar toch is vooral de periode erna de reden dat Boekarest zo’n ander straatbeeld kreeg. Tussen 1965 en 1989 bestuurde de communistische dictator Nicolae Ceaușescu het land met harde hand. Hij verheerlijkte zichzelf, onderdrukte de bevolking en veroorzaakte extreme armoede en hongersnood. Toen de stad in 1977 ook nog eens door een verwoestende aardbeving werd getroffen, zag hij zijn kans schoon om het straatbeeld naar zijn hand te zetten. Terwijl de bevolking op rantsoen werd gezet, bouwde hij enorme, zielloze bouwwerken voor zichzelf in het centrum. 

Zwaarste ter wereld 

Het, letterlijk, grootste voorbeeld daarvan is het megalomane parlementsgebouw. Dit is het zwaarste gebouw ter wereld met ongekende hoeveelheden brons, marmer en kristal. Op het hoogtepunt van de bouw werkten twintigduizend arbeiders, vijfduizend soldaten en zevenhonderd architecten aan het paleis. En met 1100 kamers, 2800 kroonluchters, vergaderzalen mét troon en een nucleaire bunker snap je waarom dit gebouw de verpersoonlijking van Ceaușescu is. 

Voor het paradepaardje van de dictator moest behoorlijk wat plaats gemaakt worden. Eén volledige wijk en delen van drie andere wijken werden met de grond gelijkgemaakt. Veertigduizend bewoners kregen ’s ochtends bevel om hun woning te verlaten en waren ‘s middags dakloos. En ook eeuwenoude monumenten, waaronder een klooster uit 1564, moesten plaatsmaken voor de marmeren parel. 

Wil je het gebouw met eigen ogen zien? Tussen 10 uur ‘s ochtends en 4 uur ’s middags kan je ‘m dagelijks bezoeken. Hou er wel rekening mee dat je een gebouw betreedt dat nog altijd gebruikt wordt door de Roemeense overheid. Je zal door een beveiligingscheck moeten en kan niet zomaar een koffer of iets dergelijks meenemen. Tours zijn ook in het Engels te boeken en duren ongeveer een uur. 

Aardappel aan een spies 

Vind je de communistische geschiedenis van Roemenië interessant? Dan is er naast het parlementsgebouw voldoende te beleven in de stad. Bezoek bijvoorbeeld Casa Ceaușescu, de voormalige villa van Nicolae Ceaușescu, waar hij tot aan zijn dood in 1989 woonde. Van de slaapkamers tot aan het binnenzwembad en zijn privébioscoop: je krijgt een confronterend kijkje in wat voor ongekende luxe hij met zijn familie leefde. De plek is open van dinsdag tot zondag en tickets kan je boeken op de website. 

Loop ook zeker nog even langs Piața Revoluției, oftewel: het revolutieplein. Hier vind je verschillende eerbetonen aan de slachtoffers van de Roemeense revolutie in 1989, dat voor het einde van het regime van Ceaușescu zorgde. Zo vind je er een muur met alle namen van de slachtoffers en een groot monument dat symbool staat voor de offers van de overledenen. Volgens de inwoners van Boekarest lijkt het monument echter vooral op een aardappel aan een spies. En geef ze eens ongelijk.

Op een uur wandelen hier vandaan vind je de Obormarkt, de grootste markt van Boekarest. Hieronder zie je hoe Mihaela Drăgan Nienke meeneemt naar de markt en de ateliers in de buurt.

Toch Parijs? 

We laten het ijzeren gordijn weer even zakken, want gelukkig heeft Nicolae Ceaușescu niet alles kunnen slopen. Fragmenten van het sierlijke kleine Parijs zijn wel degelijk zichtbaar in Boekarest. Het oude centrum, dat vlak bij het parlementsgebouw ligt, heeft de allure die je van een Roemeense hoofdstad mag verwachten. Geplaveide paden wijzen je hier de weg naar prachtige oude gebouwen, kloosters, kerken en zelfs een atheneum (dat van binnen nog mooier is dan van de buitenkant). Wil je écht het gevoel hebben dat je in Parijs bent? Verlaat dan het oude centrum en trek naar het noorden van de stad, waar je de Roemeense versie van de Arc de Triomphe vindt: Arcul de Triumf. 

Het oude centrum barst van de gezellige cafés en restaurants. In de zomer trekt Boekarest naar buiten en bepalen de volle terrassen het straatbeeld. Zin om tot in de late uurtjes door te gaan? Boekarest is een studentenstad en biedt meer dan voldoende clubs, kroegen en sky bars. Uitkateren na een gezellige nacht doe je dan weer het beste in één van de vele openluchtcafés. Op verschillende plekken in Boekarest kan je in de zomer onder een boom genieten van gezellige muziek en verfrissende drankjes. 

Boek-arest

Het zit ‘m al in de naam: Boekarest kent een van de mooiste boekenwinkels ter wereld. Cărturești Carusel is gevestigd in een prachtig pand dat in 1903 gebouwd is door een welvarende familie. In 1950 werd het ingenomen door de regering, maar na jarenlange rechtszaken kreeg een nabestaande van de familie het in 2007 weer in handen. Hij transformeerde het tot wat het nu is: een elegant gebouw waar tienduizend boeken de ruimtes tussen marmeren zuilen en balkons opvullen. 

Je kan elke dag in de winkel terecht en op vrijdag en zaterdag is-ie zelfs open tot middernacht. Hou wel rekening met de drukte, want je bent waarschijnlijk niet de enige die wil genieten van dit indrukwekkende stukje architectuur. 

Tijdmachine van 1 euro 

Vergis je niet, ondanks dat Boekarest bekend stond als ‘Klein Parijs’, is deze stad niet echt compact. Even wandelen van Arcul de Triumf naar het parlementsgebouw kost je bijvoorbeeld anderhalf uur. Heb je geen zin om de stad vooral vanuit de ondergrondse metro te beleven? Huur dan een fiets of ga zelfs op fietstour. 

Toch zouden we in dit geval aanraden om juist wél de metro te nemen. Niet omdat we dit vervoersmiddel zo geweldig vinden, wel vanwege een uniek metrostation. In de vloer van Politehnica Metro Station vind je namelijk talloze fossielen van zo’n tachtig miljoen jaar oud. Toen het station in 1983 gebouwd werd, zijn deze gewonnen uit het Apusenigebergte, een bergketen in Transsylvanië. Veel reizigers beseffen dus helemaal niet op wat voor tijdmachine ze lopen wanneer ze zich van A naar B haasten. Je vindt het station op de M2-lijn en een metroticket kost je omgerekend nog geen euro. 

Meer indrukwekkende metrostations? Reis door naar het oosten en bezoek de Oezbeekse hoofdstad.

• Deel